bada kang rinasa béda, tanpa akèh ketemu kanca. nalika umur mranjak kaya jarak rinengga becik, samubarangé uga mèlu salin rupa. plataran ngarep omah sing mbiyèn krasané wiyar kanggo dolanan, pamawasku, latar kuwi wis ora bisa kanggo playon. wit mlinjo ngarep omah sing umure sewelas-rolas karo pak lik yo, wis dikepras pirang2 taun kepungkur. saiki ana wit rambutan sing lagi ngembang. sing jelas krasa yaiku, nalika wong2 liya krasa sumuk, aku isih waé krasa adhem. "ndonya ora owah, lé!" aku sing nonton waé sing sok rumangsa sentimentil.
18.10.06
guyonan seka email
tukijo, tukang kayu seka pagunungan wonosobo. sawijining dina éntuk pagawéyan gawé mèbel ing hotel ing kutha jogja. nalika mangkat, bojoné ngeterké tekan stanplat (terminal) bis, lan janji yèn tugiyem, bojoné iku, bakal nyusul. tekan jogja, tukijo langsung ngirim e-mail menyang bojoné.
ing panggonan liyane, isih ing wonosobo uga, rugiyem lagi nandhang sungkawa. atiné sedhih keranta-ranta amarga bubar ditinggal mati bojoné. nalika dhèwèké mulih seka ngeterké mayité nganti rampung kakubur, rugiyem mulih. kanggo ngilangi nglangut, rugiyem buka e-mail kanggo ngecèk warta saka sanak-sesduluré.
iba kagèté, lagi waé dhèwèké maca sawijining email, rugiyem njerit lan semaput anaké gumun, penasaran mèlu maca e-mail. anaké uga mèlu njerit.
sejatiné, kabèh iki amarga si tukijo salah mèjèt tombol. si ukijo sing lagi ana jogja salah, kuduné nulis tugiyem@wonosobo.co.id dadiné rugiyem@wonosobo.co.id. maklum waé, tukang kayu drijiné
gedhé-gedhé. aksara "t" lan "r" kan dhèmpèt.
isiné e-mail
yem, bojoku kinasih,
matur nuwun tenan wis mbok terké aku mau ésuk. aku wis tekan kanthi slamet. ing éné aku ditampa kanthi becik. aku seneng amarga jebul akèh kanca-kanca lawas sing wis tekan ndhisik.
jaré sliramu arep nyusul, jenengmu wis tak dhaftarké ing kéné. tak tunggu lo supaya awaké dhéwé tansah bebarengan. sing sabar waé, mung ing kéné jebul rada panas.
salam kapang
bojomu, ijo
tukijo, tukang kayu seka pagunungan wonosobo. sawijining dina éntuk pagawéyan gawé mèbel ing hotel ing kutha jogja. nalika mangkat, bojoné ngeterké tekan stanplat (terminal) bis, lan janji yèn tugiyem, bojoné iku, bakal nyusul. tekan jogja, tukijo langsung ngirim e-mail menyang bojoné.
ing panggonan liyane, isih ing wonosobo uga, rugiyem lagi nandhang sungkawa. atiné sedhih keranta-ranta amarga bubar ditinggal mati bojoné. nalika dhèwèké mulih seka ngeterké mayité nganti rampung kakubur, rugiyem mulih. kanggo ngilangi nglangut, rugiyem buka e-mail kanggo ngecèk warta saka sanak-sesduluré.
iba kagèté, lagi waé dhèwèké maca sawijining email, rugiyem njerit lan semaput anaké gumun, penasaran mèlu maca e-mail. anaké uga mèlu njerit.
sejatiné, kabèh iki amarga si tukijo salah mèjèt tombol. si ukijo sing lagi ana jogja salah, kuduné nulis tugiyem@wonosobo.co.id dadiné rugiyem@wonosobo.co.id. maklum waé, tukang kayu drijiné
gedhé-gedhé. aksara "t" lan "r" kan dhèmpèt.
isiné e-mail
yem, bojoku kinasih,
matur nuwun tenan wis mbok terké aku mau ésuk. aku wis tekan kanthi slamet. ing éné aku ditampa kanthi becik. aku seneng amarga jebul akèh kanca-kanca lawas sing wis tekan ndhisik.
jaré sliramu arep nyusul, jenengmu wis tak dhaftarké ing kéné. tak tunggu lo supaya awaké dhéwé tansah bebarengan. sing sabar waé, mung ing kéné jebul rada panas.
salam kapang
bojomu, ijo
Subscribe to:
Posts (Atom)