binaragawan
onok binaragawan terkenal duwe nadzar lek menang pertandhingan kate topo mbisu telung ndino.
gak nyongko temenan menang pertandhingan ndhok thailand/bangkok.
tekan omah, mbokne seneng banget mergo anake menang. saking suenenge arep
masak roti pisang, nanging gak duwe bahane. terus kongkonan bocah iku "le,
tulung tukokno endhog sekilo, susu seliter ambek pisang sepuluh iji"
anake mung manggut-manggut wong isih topo mbisu, blas langsung mangkat
nanggon warung sebelahe.
tekan warung bocahe bingung arep nembung kepiye wong topo mbisu, wedi batal.
akhire si bocah duwe akal njuk nuduhke lengene, sing duwe warung langsung
ngerti jarene "endhog sekilo yo...", mari  ngono njuk nuduhke teteke, sing duwe warung yo langsung ngerti,jarene :"susu yo le...", bareng arep nembung pisang si bocah bingung, akhire ketemu akal
njuk mlotrokake kathoke, nuduhke anune.
lah sing duwe warung bingung batine "arek iki kate gawe opo, kok pesen
endhog, susu ambek cabe kriting?"

liburan
ono bocah diajak wong tuane tamasya menyang pantai kutha bali. bapake
mlaku-mlaku dhewe, anake dolanan banyu laut. ujug-ujug anake mlayu marani
ibune karo ngomong "bu, bu aku mau weruh wong wedok-wedok sing dhodhone
luwih montok timbangane ibu"
ibune mangsuli "sssttt tak kandhani le, soyo tambah montok, wong wedok kuwi
soyo tambah goblog !"
anake balik dolanan banyu maneh. let sedhelo anake marani ibune maneh karo
takon "bu, bu aku mau weruh wong lanang-lanang kok anune luwih gedhe
timbangane duweke bapak ?"
ibune mangsuli "tak kandhani le, soyo tambah gedhe anune wong lanang kuwi
soyo tambah goblog !"
anake balik maneh dolanan. let sedhelo anake mlayu marani ibune karo ngomong
"bu, bu, bu, aku lagi wae weruh bapak ngobrol karo wong wedok sing paling
goblog, soyo suwe ngobrol, bapak soyo tambah goblog, goblog, goblog..."

ngglathak
marno lagi wae nggowo ponakane seko ndeso. sawijining ndino marno ngajak
ponakane kondangan. dasar ponakane wong ndeso mulo panganan opo wae disikat.
tekan ngomah ponakane takon:
ponakan: "pak lik, roti sing cilik-cilik mau roti opo ?"
marno: "sing cilik-cilik koyo opo to?"
ponakan: "iku lho sing koyo dimik rek rasane koyo kayu"
marno: "lho iku dudu roti, iku kanggo sogok untu le"

walikan
saman karo simin lagi podho bedhekan.
saman: "min gaweo ukoro yen diwolak-walik olehe moco unine ora malih"
simin: "ah gampang........ kasur ini rusak"
saman: "lho iku kan bahasa indonesia, sing boso jowo piye?"
simin: "embuh ah gak ngerti"
saman: "pak kadim midak kap"

sinau basa jawa ? aku entuk iki seka milis

1. yes mother dont do that: Yo mbok ojo ngono..
2. your head: enDas mu..
3. your eyes: Matamu...
4. your bald head: GUNDUL MU !!
5. your knees falling down: Dengkulmu anjlog !!
6. your bellybutton on fire: Udhelmu kobong !!
7. your auntie's money: duwite mbokdemu tah ?
8. your grandfather money: Duwite mBahmu !!
9. your auntie teach you about that ? mbokdemu sing ngajari yoo??
10.your mother goalkeeper: makmu kiper ...
11.like that yes like that but don't be like that : ngono yo ngono ning ojo ngono
12. my body is not delicious today = awakku lagi gak enak.
13.your face far away : raimu adoh
14.your lips: lambemu
 
Kata2 tambahan terpopuler :
a. your bellybutton turn up : udelmu bodong
b. your head smell gum benzoin : nDhasmu mambu menyan
c. cricket !!! : jangkrik/diancuk
d. your head was blown = ndasmu njeblug
e. your eyes blind = matamu picak
f. wanna eat your head : Tak kletak ndasmu !

yen manut edonline.com, aku cocok dadi wartawan. iki hasile :

according to this survey you are a creative type person.
individuals with high artistic scores and interests are often sensitive, emotional, unconventional in outlook, and have a great need for self-expression. they may be reluctant to assert their opinions or capabilities except through their art. this type of person scores higher on originality than any other type.

gawean sing cocok :

architecture, art, foreign languages, english, journalism, literature, music, theater, graphic design, interior design, photography, fashion illustration, public relations, advertising

yen pingin njajal nang kene

ana grimis esuk iki, nanging mung sedela. ana susu, coklat, lan roti ngancani banyu tletik-tletik kang ora niat medun saka langit. ancasane aku mbacutke nulis naskah sing suwe ora tak jamah maneh, kawit 3 bab ilang goro-goro salah nyimpen. mbaleni maneh pangangen kuwi, nanging macet durung nganti sak kaca.

aku dhewe isih bingung marang plote, kabeh isih kabur tanpa arahan sing jelas. mbuh, karo mlaku. dadi ra dadi sing penting usaha. apa amaneh gawean lagi numpuk durung tak garap. kahananku saiki lagi nyoba nylaraske utek karo gawean. maklum, sak wise ngurusi hukum kok menggok adoh nang liputan sing alusan ngene. enak, merga isa nulis bebas lan diwenehi kebebasan luwih. isa nulis tanpa akeh disunting.

iki kutipane:

Lelakonku dudu lelakonmu
samburang ambyuh ing jagade dhewe-dhewe
ngulandara ya muspra
cinandet rasa kang nyangking tatu
iki dudu wayah kang becik
kanggo ngingu lara lapa

yen katresnan jinja lan cidra
lelakonku dudu lelakonmu
nyawijia mring lakon enggal
lan
mungkur ing pangangen. iku pinesthi
kudu kalakon tanpa pinenggak maneh

eling mring kapangmu ?
kuwi dudu kapangku
maneh.
eling mring asmara dahanaku ?
kuwi dudu dahanamu

sapa sing cidra sapa sing jinja
iku dudu kapesthen
nanging arasaning werna ratri
kang karajut dening kahanan

nanging branta kebacut bosok
nanahen lan ora bakal pulih
suwek jantungku !
beleh atiku !
aku wus bosen nyidra impen.

sliramu dudu banowati
aku dudu janaka
pijer iki impen kang kudu kasimpen
tinanding lakonmu, lakonku

rikala branta
njawil ati maneh
njupuka 'rek jres
bus...
kobong dadi ireng thuntheng

eling nalika tangan kumlawe ngaras rambutmu ?
utawa lambe kang nyawiji
tukar rasa
nyambung kangen
ing pucuking lambe ?

lambeku
lambemu
wus
kobong

garapan, kuwi kadang mung sok wedi awale wae. kamangka ya wus lumayan suwe nyambut gawe ngene, nanging kadang isih rangu-rangu arep mlangkah. lan iki mau lagi wae rampung garapanku, sakwise wawancara karo richard oh lan rachel maryam. nanging jebul ana tambahan gawean, kanggo dina senen. ning ya ra papa, katone ora patia angel. santai sik..........

akeh gawean. aku nganti mumet nggarape. karepku arep nggawe format anyar, ben struktur tulisane ora mung ngono-ngono thok. bola-bali aku wira-wiri lantai 1 lan 2. nanging tetep wae isih wagu. tulisan mentok nang karakter 3000-an, kamangka jatahe kurang luwih 6000 karakter.

data-data sing wingi entuk ya mung ngono-ngono thok. blas lumrah. nganti pas aku nang ruang asap, golek inspirasi, aku rerasan. pas kuwi ana yuyu lan seno, "moga saja ada iklan satu halaman." yen ana iklan kan gaweanku berarti ditunda seminggu maneh. lan pas, nulis nang lantai 3, ana telpon seka qoris,"ana iklan sak halaman."

wareg, bar mangan. dina iki rada iwut. gawean akeh sing durung rampung. nulis perkara sing kadang lumrah, misale iseng.

gawean numpuk. masalah pribadi nuthuk.

wengi ngancik sirahku
rokok dak sulet
ngajak nikotin gegojekan
nguwalke gela
nanging tetap wae
wewayangan mencolot rana-rene
rokok dak cecek, njupuk bantal.
rasane tetep abot
turu nanging ora turu

nanging....a k u b i n g u n g

aku srawung karo jagad sing suwe tak cabut seka sirahku. sumunar kadya lumintiring lintang alih, cumlorot ing angkasa. nyanding rembulan, ngajak mlaku-mlaku ing planet2 adoh. lan aku kamitengenen nyawang angkasa kang ora mung ireng thok

apa sliramu bisa nyawiji karo lintang-lintang kae? sesandingan karo gubug penceng sing pener ini sisih kidul ? aku pingin janji, naging wedhi yen cidra. aku pingin ngaras rambutmu, nanging tan kuwawa.

rumangsaku kok dina kaya kebak werna pink. akeh kembang mlipiri galengan. mungkin wus wayahe, nanging tetep wae ana rasa rangu-rangu. ngapa ya? apa pancen merga males? apa ora yakin?

mau bar nonton premiere cradle 2 the grave. kaya biasane, isine mung gedebag-gedebug thok. jet li malah dadi kaya steven seagel. yen ora dikon nulis resensine, aku ya males jane. ing film iki, aku luwih seneng nonton kelly hu. ayu tenan.

selasa wingi, leslie cheung menyang sak wijining kafe ing lantai 24 mandarin oriental hotel. jam ngancik jam 4 sore. kaya biasane deweke pesen es lemon, sak gelas banyu es, apel, lan sebungkus rokok. bintang film hongkong kuwi kanton angles, jumangkah mubeng2 kafe. watara sak jaman bar mlaku ra karuan, cheung metu nang balkon lan akon pelayan nyiapke meja. deweke uga njaluk pen lan selembar kertas. terus nulis, depresi! matur nuwun kanggo fans. matur nuwun kagem prof. mike. wus setahun aku nandang. matur nuwun mr tong, matur nuwun fei che. ing uripku ora ana sing salah. ngapa bisa kaya ngene? tulisan kuwi dilebokke ing jakete, lan ditemoake dening polisi, sakwise cheung mlumpat seka balkon lan mati.