31.8.05


aku ora ngerti ngapa nggambar kaya ngene iki. maune mung niat arep nggambar rai, nanging jebul dadi gambar aneh kaya ngene iki.
bungahe atine harlan angel dicritaake, kaya wong narik lotre nomer siji, ooo, luwih maneh. kaya wong kaliren nemu gethuk saplenuk. mripate mbrabak kaya arep nangis-nangisa, cekelane kenceng banget.

sapa bisa ngira yen tulisan iki karangane kho ping hoo? wong iki luwih kondhang dadi penulis crita2 kungfu. nanging saklawase uripe, kho ping hoo uga nate nulis 3 novel basa jawa: aja dumeh, anda widadari, lan kaya kang tinulis ing ndhuwur kuwi lintang-lintang dadi seksi. novel-novel kuwi mlebu ing roman panglipur wuyung kang akeh nalika aku durung lair.

aku dhewe durung nate maca kabeh tulisan kuwi kanti lengkap. aku wis nate takon karo sapardi djoko damono kang disertasine sastra jawa, ana ngendi nggoleki novel-novel kuwi? lan wangsulane cekak nanging marai ora kepenak,"kalau mau mencari ya ke belanda."

landa? adoh banget lan jelas ora ana dhuwit kanggo lunga rana. rasane gelem wae yen kudu metu seka gawean umpama kuwi bisa kelakon. nanging yen dipikir maneh, pancen luwih bener yen disimpen ing kana. ing kene, mbok menawa wis ora ana. aku dhewe ora yakin yen balai pustaka, kang mbiyen sok nerbitke novel jawa, isih nyimpen.

30.8.05

tak critani

aku ora bisa crita
saka kumpulaning ukara-ukara, kang digawe seka punggelan-punggelan kapang
kapang kang disimpen seka ati rusak
aku eling marang crita watu cilik ing prapatan
aku eling critane mlaku sesandhingan ing sawah, guyon ing pinggir kali, golek welut ing wayah wengi
lan mestine, aku uga kelingan
crita pisanan ing emper omah, cekelan tangan, ngomongke iwak ing segara
nanging apa kuwi bener-crita sing tenanan?
seka kabeh crita mau, aku mung nganggep critaku mung ana siji
saiki, dudu crita wingi kang sakjane mung dongeng
lan sesuk, kuwi crita liya kang mung ana ing ukara
lan aku ora bisa crita

spineli, 30/Aug/05

26.8.05

dhewekan ing kantor, bingung arep ngapa, lan bingung arep digawe kaya ngapa uripku iki

24.8.05

jakarta ninggal udan

udan wis mabur, ilang ninggal wekas ing dalan. wit2an kaya kenya bubar kramas.
ana ing trap 26, kutha katon adhem ayem
lerem
bisu tanpa tatu, sidhem sajak karem, bungah tanpa susah

iki kaya impen tresna asmarandana
nalika damarwulan ngrayu kencanawungu
lan mingget ati minakjingga
kang ngrembaka dadi megatruh wingit

sesawangan iki dudu asmarandana

23.8.05

wis nate ndeleng bengkel café seka sisih ndhuwur? panggonan billyard lan dugem duweke tommy winata kuwi kaya piramida. seka ruang kanggo ngrokok, aku bisa nonton jakarta kang beda. kutha jakarta kaya peta dolanan simcity. yen wanci wengi luwih endah maneh. Kerlap-kerlip lampu tumempel ing ngendi-endi. apartemen ing mburi gedhung uga wiwit nguripke lampu. aku seneng ngetik ing kene, kaya-kaya ngelingke yen aku ora pantes urip ing jakarta.

16.8.05

sedina males. dina iki nang kantor ana wong papat ulang aun: anita, zaenal, vita, karo velda. apa merga wareg dadi ngantuk? apa merga impen mau bengi?

aku mau bengi ngimpi ketemu bapakku. bapak katon sumeh, akeh esem, lan ngeterke aku mlaku-mlaku. terus ana udan. napakku ngajak mulih. aneh, gak biasane udan2 wani nerjang.

12.8.05

ngadhep komputer karo nyetel attention radio seka internet. yuhuu…ngedit tulisan lan mikir apa kang kepingin ditulis. what is pop culture?. aku dadi kelingan jaman kuliah. maca tulisane pierre bordieu, eco, utawa seka cah-cah frankfurt. anggep wae reuni.

11.8.05

hmm, lagi akeh sing owah ing uripku. komputer, kantor, pikiranku. komputer mlebu perangan penting. kencanku karo slackware gak seasyik karo debian. kuwi ing ngomah, nang kantor aku saiki nganggo imac sing setya karo mac os 9. aku dadi kepingin komentar perkara sejarah kencan os/distro saklawase uripku.

ms dos 3.1 - ms dos 7
pisanan srawung nalika sma, tahun 1991. iki pisanan nalika aku gandrung karo komputer. pisanane pancen mung wordstar (ws) karo lotus. nanging banjur luwih seneng dolanan gw basic, basica, lan kanca-kancane. game? paling mung digger apa pacman. ana uga program banner utawa newsmaster sing aneh.

ws? percaya apa ora, aku isih ngenggo tekan saiki. malah ing linux ana tiruanne: joe karo jed. lotus? blas gak minat.

nalika kuliah aku isih tetap dolanan dos. aku ganti seneng dolanan turbo pascal 5-7 lan qbasic. komputerku sing dos kuwi tak gawe warna-warni. nek game, aku wiwit seneng blockout (tekan saiki aku isih sok dolanan).

ndos
iki dos gaweane pak dhe peter norton,. sakjanne, tinimbang ms dos, ndos luwih apik lan fasilitas utilitase akeh. program2 sing isa mlaku nang ms dos bisa lancar ing ndos kanti manajemen memori sing luwih apik. maklum, pak dhe norton pancen pinter perkara iki. dheweke sing nemu teknik undelete. kencanku kira2 2 tahun pungkasan jaman kuliah.

windows 95
gak ana kenangan manis seka sistem iki. aku mung nganggo nalika nang rental.

windows 98
iki kencan karo windows sing lumrah2 wae. aku nganggo iki nang kantor. cepet lan ora neka2.

windows 2000
iki dadi pilihan ing ngomah kanggo ngancani sistem liyane. kanggo gawe program, nonton film, utawa ngrungoake lagu. tak pikir, tinimbang xp utawa windows me, luwih stabil.

slackware
lagi rong minggu coba kenalan, nanging rumangsaku distro iki manajemen instalane aneh. masa bisa nginstall plugin mozilla tanpa mozilla? mbok menawa pancen aku gak cocok lan kudu bali maneh urip kaya mbiyen. kanggo sing seneng vandal, distro iki cocok.

damn small linux
dsl kuwi imut, mung 50 mega nanging bisa dienggo tanpa nginstall. iki versi cilikke seka knoppix gaweane knopper. kanggo iseng2, kadangkala aku sok ngenggo distro iki.

debian
iki kanca kencan sing asyik, 2 taun tak pikir wis cukup kanggo ngerti yen distro gaweane ian murdock iki kepenak dienggo. pancen rada sensara yen mikirke tampilan. amara distro iki akeh aturan nanging kuwi gawe stabil. nalika isih versi 3.0 (woody), program2e akeh sing ketinggalan jaman. yen nyoba vers sing anyar, 3.1 (sarge), wis mendingan. toh kuwi gak ngaruh akeh. aku luwih milih nganggo oroborus tinimbang milih kde utawa gnome

mac os 9
iki gara2 kntorku sing anyar kemaki nganggo imac lawas. aku mbiyen wis nate nyoba jaman kuliah sing versi 8. nanging macintosh gak cocok diotak-atik. pancen luwih stabil tinimbang windows, ning isih kalah karo linux. aku lagi mikir2 piye carane nginstall debian nang imac. minimal isa saingan karo linus torvald sing saiki nganggo g5

7.8.05

nalika ramon sampedro ndeleng jendhela, dheweke kepingin mlumpat, mabur metu, banjur kaya manuk ngleyang mubeng2 tekan ngendi2. nanging kuwi mung wewayangan wae. mung ngobahke tangan wae ora bisa. dheweke kepingin mati, euthanasia. crita nyata kang banjur dadi film the sea inside iki nggawa rasa aneh. aku dadi kelingan wis tau takon karo nadya hutagalung.

aku dhewe gak yakin pitakon kuwi sopan apa ora. pisanane mung takon,'menurutmu, hidup itu seperti apa?' dheweke bingung, mungkin pitakonku kurang jelas, tak ganti,'mengapa kamu tidak bunuh diri?'

dheweke langsung njawab,'my sons. alasan mengapa aku tidak bunuh diri adalah my sons.' nadya nduwe anak loro, lan kuwi dadi alesane ngapa dheweke tetep urip. lan ramon nganggep ora ana alesan kanggo tetep urip. mbok menawa nadya mikir, anak2e bakal sedhih yen ditinggal ibune. utawa, nadya seneng ndeleng anak2e gegojegan lan risih kepingin ngrasaake kabagjan kaya ngono mau.

ing mahabharata, sakwijining dina arjuna rangu-rangu mangkat perang. nalika kuwi bharatayudha arep wiwit. nanging dheweke isih ora tegel kudu perang nglawan sedulur lan gurune dhewe. arjuna mikir, luwih becik dheweke mati wae tinimbang kudu nglawan wong2 kang sakjanne kudu ditresnani. kresna nyedhaki lan obrolan wong loro iki dadi crita kang dawa. tembang dawa kang isine obrolan kresna lan arjuna iki dikenal kanti 'bhagavat gita.'

kabeh wus siap. sangkakala wus disebul. umbul2 gambar anoman ing kretane arjuna uga katon gagah.
'gandewaku ucul seka tanganku lan kabeh kulitku kaya kobong, aku ora kuat ngadek maneh, sirahku mumet. aku ndeleng pertandha iblis, oh kresna! ora tak delok apa apike mateni sedulur2ku ing perang iki. aku ora kepingin menang, oh kresna, uga ora kepingin kerajaan utawa kesenengan. apa artine kerajaan kanggo dhewe, oh kresna, utawa apa artine kesenengan urip iki? wong2 kuwi baris rapi ngorbanke urip lan raja brana, nanging aku lan sedulurku kepingin kerajaan, kemewahan, lan kesenengan.'

arjuna krasa ora kuat maneh neruske laku. 'sakwise mateni anak2e destarastra, kenikmatan apa kang bakal diduwe? sakwise mateni begundhal2 iki, awake dhewe bakal diregedi dening dosa. ora bakal dhewe urip santosa yen mateni keluargane dhewe.'

(yen ing pedhalangan, mestine arjuna basa krama lan nyebut kresna kanti tambahan 'kakang'. nanging ing kene aku nulis nganggo basa ngoko, amarga ing bhagavad gita asline ora ana ngoko/krama)

kresna kang diajak ngomong terus nerangke apa artine urip, kaprawiran, kabeneran, lan sakbangsane. pisanane arjuna rangu-rangu lan ora mudheng apa kang dimaksud kresna. nanging, iki kitab agama, dadi mestine arjuna pungkasane mlangkah maju mateni sedulur2e sing mlebu ing pihak kurawa. dheweke uga, siji-sijine pandhawa, kang mateni sedulur tunggal ibu beda bapak: karna. karna lan arjuna kuwi kaya wong kembar. lan ing lakon 'karna tandhing', sedulur tunggal ibu iki panah-panahan. nalika panah pasopati nembus karna, dheweke jelas ora mati amarga euthanasia.