26.9.05

rai



rumangsane, urip kaya mlaku cepet.
lan nalika aku nyoba weruh raiku
dhewe,
ing esuk kang bigar
lan wengi kang tintrim,
aku jebul wis salin
rupa. siji-siji kabeh
dipethik seka panggonan kang beda, rinakit dadi
rai anyar kang durung ngerti
apa jenenge.

14.9.05

akhir2 iki bingung arep ngapa. akeh gawean sing blas ora tak lirik. aku lagi krasan ana ngomah, ing kamarku kang ditata anyar, karo komputerku, karo critaku. karo turu zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

8.9.05

nothing so true as what you once let fall,
‘most women have no characters at all’.
matter too soft a lasting mark to bear,
and best distinguish’d by black, brown, or fair.
how many pictures of one nymph we view,
all how unlike each other, all how true

alexander pope

padi nyanyi mahadewi, alexander pope nulis puisi, lan aku nate percaya yen widodari kuwi ana. nanging wektu mbukteake, widodari kuwi mung impen amarga aku kakean turu.
iki ngimpi:

aku numpak sepur nuju beteng (desa omahe mantan pacarku). kawit kapan ana sepur ing kene? sakngertiku anane mung dhokar utawa ojek. ongkose sewu rupiah, nanging aku nduwene 10 ewu. nanging aku disusuki 10 ewu. dadi gratis. nanging terus aku cubriya, amarga wonge wadon kabeh. terus dhuwit mau ganti werna dadi krupuk urang dibungkus plastik. aku metu mlumpat, lan sepur mau ilang. ngepasi aku mlumpat ana wong wadon loro, ngajak ngobrol ngenani tulisanku. loh? ning jebul aku gaweane wis beda.

mau bengi langsung turu ngono wae. tanpa nyetel tv, uga komputer. nalika tangi, sholat, lan kaya biasane: dolanan komputer karo nyrutup teh cap tjangkir. utekku tekan ngendi2. iseng mbenerke tulisanku. 6 bab? lumayan lah. tambah 2 bab ing 2 minggu iki.

mangkat rada awan menyang toko buku aksara kemang. ing ndalan ngobrol karo sopir sing semangat crita ngenani 'kebijakan lalu lintas di jakarta.'

aku njupuk buku papat, lan banjur mulih numpak metromini 77. aku paling seneng maca buku ing bis. lan karo nggateake tulisan ngenani burma (myanmar), aku dadi kepikiran. ing ndonya liya, kahanan liya, kahanan kang uga beda. aku lagi ngerti yen animal farm karangane george orwell kae sindiran kanggo negara burma.



tekan blok m wis tekan kaca (halaman) 23. mangan soto ayam lan es cao ing blok m karo neruske maca, mbayar (lan sing dodol ngomong 'makasih' tanpa ndeleng aku), tuku pulsa, terus munggah ing terminal.

jakarta mendhung. udan rintik2, wong2 nganggo klambi sekolah mlayu2 wedi kudanan.

kopaja s66 mlaku mlipiri dalan, nganti tekan ratu plaza aku mudhun.

karo mlaku aku isih kelingan burma. we burmese, we need to escape. we don't want to read non-fiction. we want only fiction and fantasy. we want to read about heroes - strong men, clever men. jarene hla htut, wong burma. kyaw thein, penyair, mung bisa nulis puisi ngenani tresna, amarga bawa akyaung m'yay neh (aja nulis perkara urip!).

wedi, nesu, sedhih. dendam?

kedjaba kasebut ing dhuwur, jen mbokmenawi aku diparengi honorarium supaja kagem uang duduk para staff redaksi db jen nglembur bengi.

ing taun 1962/1963, majalah djaja baja gawe sayembara ngarang crita cekak (cerpen). sayembara iki diumumke ing edisi 29 desember 1963. ana 179 cerkak mlebu kang tinulis dening 163 pujangga. sing menang nomer siji slendang bang-bangan anggitane suparta brata, nomer loro godhaning katresnanany asmara. lan kang istimewa kuwi juwara sing nomer lima, yaiku sura dira djajaningrat, lebur dening pangastuti kang tinulis ismijati seka kediri. tinimbang pengarang liyane, dheweke ora kondhang ing jagad sastra jawa.

kaya layang kang tak kutip ing dhuwur, ismijati ora gelem nampa hadiah. wanita iki kelairan 19 september 1925. ismijati kuwi lonthe lan mucikari ing kediri. nalika kuwi umure wis 38 taun, dadi kepetung 'lonthe tua.' nanging jarene suripan sadi hutomo (iki hb jassin-e sastra jawa), isih ketok seksi. ismijati ngaku, yen dheweke dadi lonthe ora merga golek dhuwit. dheweke malah wis nate melu organisasi wanita. alesane mlebu bisnis seks kuwi mung prasaja: balas dendam karo bojone.

wedi, nesu, sedhih, dendam. kuwi energi liya kang kebak inspirasi. nalika aku munggah nuju kantorku ing lantai 26, wong2 katon resik wangi kaya tanpa perkara. aku lungguh ing mejaku, lan mungkin uga kaya tanpa perkara.

6.9.05

tangi turu ing kamar semrawut lan aku kelingan aswatama. iki mesti merga mau bengi ngrungoake wayang seka radio. mau bengi aswatama diajar sadewa ing alun-alun dwarawati. aswatama kuwi wayang ora penting. rambut lan sikile kaya jaran, amarga lair seka jaran sembrani malihane dewi krepi. wonge kendel, pinter, lan piter olah kaprajuritan. pusakane cundamanik. wonge ngeyelan.

nalika bharatayudha, dheweke ngerti yen prabu salya licik. nalika kuwi salya dadi kusire adhipati karna. salya kuwi maratuwane karna. perang tandhing antarane arjuna lan adhipati karna iki sakjane imbang. ngepasi karna arep manah arjuna, jarane disendhal dening salya, mula panahe mleset mung ngenani rambute arjuna. arjuna ganti gelungan rambut dadi kaya karna, mula lakon wayange 'karna tandhing' amarga kaya ana karna loro lagi tandhing.

ngerti polahe salya kaya ngono kuwi, aswatama nesu. dheweke lapuran karo prabu duryudana. nanging duryudana iku uga mantune salya. aswatama disalhke lan diusir seka astina. dheweke mulih menyang tempuru, kerajaane ibune.

bharatayudha wus rampung lan aswatama kelingan karo banowati kang mestine wis randha. dheweke nyulik banowati, nanging ora gelem. banowati isih kelingan yen dijanjeni bakal dadi bojone arjuna. banowati bisa oncat seka cekelane aswatama lan mulih menyang kraton banjur dhaup karo arjuna.

ngepasi wengi, aswatama mlebu karton astina. alon-alon dheweke mlebu kamare wong-wong kang lagi turu. iki kedaden ing lakon 'aswatama nglandhak.' ing kono dheweke mateni wong akeh. drestadyumna (sedulure srikandi sing mateni durna), pancawala (anake yudhistira), srikandi, lan mestine banowati. dadi banowati mung dadi bojone arjuna mung sedina.

banjur aswatama mlaku nuju kamare parikesit. bayi parikesit nangis lan njejak pusaka pasopati kang banjur ngenani pundhake aswatama. aswatama njerit, mlayu, lan konangan dening bima. bima nesu lan ngremukke sirahe aswatama nganggo gada rujakpolo.