28.9.06

wis suwé ora nulis nang blog iki. jan-jané ya kangen bisa nulis perkara-perkara ora mbejaji ning tetep wigati. aku lagi ewuh dening sawetara gawéan. ana gawéan sing kepenak, lan akèh sing ora kepénak.

sing tak anggep kepénak iku ya mung perkara wikibooks. aku lan kanca-kanca ing wikipédia jawa lagi ngajoaké marang yayasan wikimédia supaya nggawé wikibooks jawa. isih akèh sing kurang. bèn bisa cepet disetujoni kudu wis akèh isiné. usulan iki uga isih mlebu perkara kang nunggu pasetujoné wong akèh ing voting metawiki.

tak pikir, upama buku2 jawa wis akèh ora kababar (terbit) lan dicithak, bisa tetep urip ing ndonya internèt. kanggo sing minat arep nyengkuyung, urun2 tulisan siji loro (sokur yèn malah akèh) sumangga mampir ing inkubator pustakawiki jawa.

6.9.06

tak tau

pungkasan dina iki, tlapukan mataku sisih kiwa mung kedhuten waé. ati ya
rasané lungkrah kamangka minggu iki isiné kebak gawéyan. arep mlayu ora
ngerti kudu mlayu nandi, mesthiné yèn mlayu ngono waé aku bakal
diundamana dèning wong akèh.

maca pawarta kongres sastra jawa ka-pindho ing semarang, marai aku
kepéngin mèlu, nanging aku ora nduwé wektu. mémangé aku sastrawan? ha ha
ha ha... rasané tulisanku mung isi sampah.

nalika aku wingi mlaku-mlaku nang taman ismail marzuki, aku nemu buku
kang ngemot roman panglipur wuyung loro. katoné aku lagi jodho karo
roman panglipur wuyung akhir2 iki, dadi wis ana 4 novel picisan jawa
sing wis tak duwèni. lumayan, sapa ngerti mengko aku bisa melu nguripké
sastra jawa. mémangé aku sapa?